“In these dark viral days, the infectious desired groove sometimes bubbles up in unexpected places …“

Zanger/songwriter, blues en R&B gitarist Jimmy Reiter is in de Duitse blues scene en voor ons al jaren géén onbekende meer. Hij is altijd trouw gebleven aan de blues tradities uit de jaren 1940/1950, maar zoekt daarbij altijd naar eigen accenten. Reiter werkte, voor hij solo ging, al samen met mondharmonicaspeler en zanger Doug Jay, de Amerikaan “Sax” Gordon Beadle en Angela Brown.

Enkele jaren na zijn debuut ‘High Priest of Nothing’ (in 2011 gekozen als beste Duitse Bluesalbum) bracht Reiter in 2015 ‘Told You So’ uit. Voor het opnemen van het debuutalbum waren er meerdere sessies nodig met wisselende line-ups. Voor zijn tweede album garandeerden toetsenman Mo Fuhrhop (Henrik Freischlader), de Nederlandse bassist Jasper Mortier (Boyd Small, Byther Smith, Boo Boo Davis, Big George Jackson, Philip Walker en Eddy Clearwater, Jerry Portnoy) en drummer Bjorn Puls (Tommy Schneller, The Chargers) de studio bezetting. Het kwartet kreeg toen de hulp van enkele van Reiter’s vrienden als Gordon Beadle (sax), de Duitser Kai Strauss (gitaar) en Marcus Praed (percussie).

Recent verscheen zijn éérste live album, dat je bijna 80 minuten lang vooral hoogtepunten brengt uit zijn drie studio albums, aangevuld met twee nog niet eerder verschenen nummers. De meeste nummers werden opgenomen tijdens de jaarlijkse show in de Blue Note Club in zijn woonplaats Osnabrück. Het is de stad waar in 1648 de Vrede van Westfalen werd gesloten -de andere stad is het nabijgelegen Münster- waarmee de Dertigjarige Oorlog werd beëindigd én, tegenwoordig ook dé Duitse muziekstad, waar je ook o.a. Michael Van Merwyk en Kai Strauss wel eens zult tegenkomen. De tracklist werd aangevuld met nummers uit een show in de Vienna Blues Spring, die door de Oostenrijkse radio ORF in 2019 uitgezonden werd.

The Jimmy Reiter Band bestond uit (Reiter’s gekende ritmesectie) bassist Jasper Mortier & drummer Björn Puls en toetsenist Nico Dreier, die voor die gelegenheid de hulp kregen van enkele “Special Guests” als Dmitry Suslov (tenorsax) en Jürgen Wieching (bariton sax).

Één nummer uit zijn debuutalbum (2011), vijf uit de opvolger (2016), zes uit zijn laatste studio album ‘What You Need’ (2019) en twee “nieuwkomers” zijn er te vinden op de tracklist van Jimmy Reiter’s eerste live-album, dat de rechttoe-rechtaan titel ‘Live’ kreeg. De uptempo shuffle “Waiting for My Luck to Change” opent met verve swingend het album. Het is vooral Jimmy zelf die door zijn accentvrije zang en met vloeiend gitaarspel de show weet te stelen.  De soulvolle blues “What You Need”, het uptempo “What’s in it for Me” met wat flamenco in de finale en “I Shouldn’t But I Do” dat ons mee uitneemt naar een kroeg in New Orleans, komen uit zijn laatste studio album. Ik sloeg “Too Many Cooks” -een niet onaardige (lees: goed gebrachte) Willie Dixon cover- over, om me niet te rap te laten verleiden door al het zwoele Latino dat het nummer in zich heeft én, om het te kunnen koppelen aan “Hard Times(Have Surely Come)”. Dit laatste is een slow blues van Luther "Guitar Junior" Johnson & Sam Maghett aka Magic Sam. Reiter’s versie is het pruimen waard, zeker omdat alle bandleden ruimte krijgen om solo hun ding te kunnen doen. Ik schreef het al, er stond maar één nummer uit zijn debuutalbum op de setlist. “I’ll Take it the Easy Way” is een veel gevraagd/gespeeld nummer op live shows, waaraan beide saxofonisten (Dmitry Suslov: tenor & Jürgen Wieching: bariton sax) heel knap hun steentje bijdragen. Het langste nummer, de slow blues “Give It to Me Straight” (12:15), is één van nummers die Reiter schreef met zijn songwriter maatje Doug Jay. Je kan het nummer, naargelang de stijl/ de sfeer, verdelen in drie delen: een rustig swingende intro met veel gitaar accenten, een lang, zacht en fabuleus middenstuk waaraan Nico Dreier op piano subtiele kleuraccenten en beide saxen kleur toevoegen en, na zo’n ruim negen minuten, een stevige soms jazzy outro. Met “Woman Don’t Lie” is het funky time, op “It’s Easy When You Know” (een van de nieuwe nummers) kan je rocken en genieten van de honky tonk piano en “I’m Givin’ In” is er om op rust te komen. Eindigen doet Reiter met nog twee nummers uit zijn ‘What You Need’ album. Op “Hooked” moet je dansen, genieten van de groove en het wervelend orgel en de drive van de ritmesectie ondergaan. “Who’s Minding the Store” swingt heel aanstekelijk en laat je, als de sax het overneemt, nog even geloven dat je in New Orleans bent blijven hangen. “Jimmy’s Boogie”, het laatste nummer, is een boogie. Het is een eerbetoon aan Jimmy’s gitaarhelden Freddie King en Magic Sam, een gitaar-hoogstandje, dat een hoorbaar enthousiast publiek achter zich laat…

‘Live’ van Jimmy Reiter is een zeer overtuigend en erg gevarieerd live album, dat vooral Jimmy’s uitstekende gitaarkwaliteiten en die van een goed geoliede band laat horen. 

“Jimmy Reiter's ‘Live’ is a very convincing and extremely varied live album, which shows Jimmy’s excellent guitar qualities and those of a well-oiled band…“ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list (cd#):01. Waiting for My Luck to Change (2) – 02. What You Need (3) - 03. What’s in It for Me (3) – 04. Too Many Cooks [Willie Dixon] (2) – 05. I Shouldn’t but I Do [Caronna/Rebennack] (3) – 06. Hard Times [Luther "Guitar Junior" Johnson & Sam Maghett] (2) – 07. I’ll Take It the Easy Way (1) – 08. Give It to Me Straight [w/ Doug Jay] (3) – 09. Woman Don’t Lie [Luther "Snake Boy" Johnson] (2) – 10. It’s Easy When You Know – 11. I’m Givin’ In [w/ Doug Jay] (2) – 12. Hooked [w/Doug Jay] (3) – 13. Who’s Minding the Store [Toussaint] (3) – 14. Jimmy’s Boogie / Music/Lyrics by: Christoph "Jimmy" Reiter, w/ or as [noted: 4-6,8,9,11-13] ℗ & © 2021 - Produced by: Jimmy Reiter | Album credits: Jimmy Reiter: guitar, vocs / Nico Dreier: keys / Jasper Mortier: bass, bg-vocs / Björn Puls: drums, bg-vocs & “Special Guests”: Dmitry Suslov: tenor sax & Jürgen Wieching: baritone sax (4,8-10-13)

Discography JIMMY REITER (BAND): Live [2021] | 3-What You Need [2019] | | 2-Told You So [2015] | 1-High Priest of Nothing [2011] |